11 sierpnia 1974 r. Ruch po raz drugi w swojej historii sięgnął po Puchar Polski. W decydującym starciu „Niebiescy” pokonali Gwardię Warszawa 2:0 po bramkach Joachima Marxa.

Drużyna Ruchu rozpoczęła grę w Pucharze Polski w sezonie 1973/1974 od fazy 1/16 finału. W meczu rozegranym na początku września 1973 r. chorzowianie zmierzyli się na wyjeździe z występującą w klasie okręgowej Stalą Sanok. „Niebiescy” pokazali swoją wyższość zwyciężając pewnie 4:0 po dwóch trafieniach Bronisława Buli oraz bramkach Stefana Herisza i Joachima Marxa. Spotkanie kolejnej rundy podopieczni trenera Michala Vicana rozegrali dopiero pod koniec lutego 1974 r. W 1/8 finału chorzowianie rozbili na wyjeździe drugoligową Uranię Ruda Śląska aż 5:0. Po dwie bramki w tym spotkaniu zdobyli Bula i Herisz, a wynik ustalił Jan Benigier. Już dwa tygodnie później rozegrano ćwierćfinał, ponownie na wyjeździe. W Krakowie „Niebiescy” rywalizowali z innym drugoligowcem – Garbarnią. Mecz, tak jak dwa poprzednie, zakończył się pewnym zwycięstwem ekipy z Chorzowa. Oprócz Buli i Herisza, którzy znów trafiali do siatki, na listę strzelców wpisał się również Józef Kopicera.

Rywalizację zarówno w lidze, jak i w Pucharze Polski kontynuowano po Mistrzostwach Świata w RFN, które biało-czerwoni, z Zygmuntem Maszczykiem w składzie, zakończyli na 3. miejscu. Do półfinałowego starcia z Górnikiem Zabrze, 17 lipca 1974 r., „Niebiescy” przystępowali jako mistrz kraju. Przy Cichej zgromadziło się ok. 30 tys. widzów. Pierwsi do siatki trafili goście za sprawą Andrzeja Szarmacha. Chorzowianie szybko odpowiedzieli golem Joachima Marxa, który otrzymał podanie od Buli, uciekł obrońcom i przerzucił piłkę nad bramkarzem Górnika.

Radość Joachima Marxa (z prawej) po zdobyciu bramki na 1:1 w półfinałowym meczu z Górnikiem. 

Po przerwie znów na prowadzenie wyszli zabrzanie, ponownie dzięki trafieniu Szarmacha. W końcówce goście opadli nieco z sił, co skrzętnie wykorzystali „Niebiescy” w 84. minucie, kiedy Józef Bon pięknym strzałem głową doprowadził do wyrównania. W regulaminowym czasie gry mecz zakończył się remisem. Rozstrzygnięcia nie przyniosła również 30-minutowa dogrywka. Przystąpiono więc do egzekwowania rzutów karnych. Do wyłonienia potrzebne były aż dwie serie, jednak ostatecznie górą był Ruch, który wygrał 7:6 i awansował do finału rozgrywek. Na wyróżnienie zasługuje wyczyn golkipera Piotra Czai, który obronił aż trzy „jedenastki”.

W decydującej batalii, 11 sierpnia 1974 r., czyli dokładnie 47 lat temu, na stołecznym stadionie Wojska Polskiego stanęły naprzeciw siebie drużyny Ruchu i Gwardii Warszawa. Nie było to tak emocjonujące spotkanie jak półfinał z Górnikiem. „Niebiescy” wygrali pewnie 2:0. Oba gole dla chorzowian strzelił Joachim Marx. Co ciekawe, uczynił to w niespełna 2 minuty. „Niebiescy” do jedenastego tytułu mistrzowskiego dorzucili drugi w historii Puchar Polski.

11.08.1974          finał PP
Gwardia Warszawa – Ruch Chorzów 0:2 (0:0)
Joachim Marx 49, 50

Ruch: Czaja – Bajger, Ostafiński, Wyrobek, Drzewiecki, Maszczyk, Bon, Kopicera, Marx, Bula, Benigier; trener: Michal Vican.

	MECZE	GOLE
Konrad BAJGER	5
Jan BENIGIER	4	1
Józef BON	5	1
Bronisław BULA	5	5
Piotr CZAJA	5
Piotr DRZEWIECKI	5
Jerzy FABER	2
Stefan HERISZ	3	4
Józef KOPICERA	5	1
Ireneusz MALCHER	1
Joachim MARX	5	4
Zygmunt MASZCZYK	5
Marian OSTAFIŃSKI	5
Marian WASILEWSKI	3
Jerzy WYROBEK	3

Trener: Michal VICAN